Wypisz środki stylistyczne z "Pieśni III (Księgi wtóre)

Nie wierz Fortunie, co siedzisz wysoko
Miej na poślednie koła pilne oko
Bo to nie niestała pani z przyrodzenia
Często więc rada sprawy swe odmienia.

Nie dufaj w złoto i w żadne pokłady
Każdej godziny obawiaj sie zdrady
Fortuna, co da, to się zasię i wziąć może,
A u niej żadna dawność nie pomoże.

A ci, co z tobą teraz przestawiają,
Twej się Fortunie, nie tobie kłaniają;
Skoro ta zniknie, tył każdy podawa
Jako cień, kiedy słońca mu sie nie zstawa

Lecz jako sama oczy zasłoniła,
Tak swym pochlebstwem ludzi pobłaźniła
Że drugi wysszej nosa gębę nosi,
A wszystki insze oczyma przenosi.

Ty pomni, że twój skarb u Szczęścia w mocy
A tak się staraj o takiej pomocy
Aby wżdy z tobą twego co zostało,
Jeśli zaś będzie Szczęście swego chciało

Cnota - Skarb wieczny, cnota klenot drogi,
Tegoć nie wydrze nieprzyjaciel srogi.
Nie spali ogień, nie zabierze woda;
Nad wszystkim inszym panuje przygoda.